ludzie

Taka sytuacja…

Wbijasz do apteki. Recepta jest źle wypisana. No sorry, jeśli ja wypisywałabym recepty, byłoby dobrze i do tego czytelnie. Ale ja nie wypisuję. Miła Pani z apteki radzi zapierd*lać na SOR, bo tabsy potrzebne już teraz natychmiast. Tam mają obowiązek przepisać jedną z pozycji na osobną receptę. Podkreślam- przepisać, nie przypisać. Ot, nanieść to co już jest na inny papierek, bo tabsy nie są refundowane. Proste.

Pana lekarza nazwijmy Kwiecień, żeby nie było, że po nazwisku  Po wcześniejszej rejestracji, papierach i pół godziny formalności jesteśmy prawie u celu. Prawie robi ogromną różnicę. Kwiecień zapierdziela w kółko prawie i graniaste, trzy kroki w prawo,sześć w lewo. Staruszka obok resztkami sił prosi o pomoc, ale przecież jeszcze żyje, więc nie ma co sobie tym du*y zawracać, doktorek radośnie świergoli przez komórkę. Mamy czas. Dobra dziad przycupnął na chwilę, świetny czas na atak.

-Bla, bla, bla..proszę o przepisanie recepty. (Oczywiście prośba poprzedzona lizaniem du*y i wazeliną, tak żeby Kwietnia wprowadzić w nastrój i żeby był świadomy swej zajebistości, wielkich mocy itd.) .

– A co ja jestem?! Gwiazdka świąteczna? Św. Mikołaj?- doktorek nie w humorze. – Ja nic nie przypiszę, ja nic nie muszę!

– Ale nic nie trzeba przypisywać, wystarczy przepisać.

– A ja nie znam. A skąd ja wiem komu przypisuję?(- No bo dowód osobisty przy rejestracji i wypełniona karta, i wypisane wcześniej recepty, to wszystko oczywiście fałszerstwo i zmowa Hobbitów).

-Dobrze, skoro Pan nie chce przepisać, proszę uprzejmie o napisanie kartki, że w razie pogorszenia mojego zdrowia w nocy lub mojego zejścia bierze Pan pełną odpowiedzialność za to, bo nie ma Pan ochoty nic przepisać. Proszę też o podpis i pieczątkę i jesteśmy kwita. -Mina zdechłego borsuka u Pana, sytuacja napięta jak plandeka na Żuku i…

-No to ja mogę napisać tę receptę! Ale pod fałszywym nazwiskiem!- Doktorek jak nakręcony rach ciach, pieczątka fruuu! Jest recepta jak malina! Pod fałszywym nazwiskiem? Fuck o co chodzi?

Recepta jak ta lala, w danych osobowych- Henryka M. ul Sobieskiego (…). Ale, że jak to?! PESEL też jakby nie ten, rocznik taki bliższy powojennym czasom niż czasom obalenia komuny. Ale gdzie doktorek? Kamfora, dym z ogniska. Był- nie ma. Jak kasa w portfelu.  Popij wodą. Ponowna wycieczka do apteki.

Pani aptekarka uraczona historią puka się w głowę. Gdyby nie fakt, że cholerstwo było potrzebne szybko, a lek ratujący zdrowie, sprawa nie skończyłaby się na wykupieniu cholernej recepty. Lekarz niespełna rozumu, w dodatku Pani w aptece informuje, że Pani Henryka pół godziny wcześniej wykupiła swoje leki. Pani Henia to nie fikcyjna osoba wyimaginowana przez Kwietnia. Doktorek podał dane osobowe swojej pacjentki osobom trzecim. A po cholerę? Z jakich pobudek ? Nie łatwiej było załatwić sprawę po ludzku? Ja już nawet nie chcę wiedzieć, co taki błazen robi na SORze, ja chcę wiedzieć co ten błazen wyprawia. Można powiedzieć, że błazen zmusił mnie do popełnienia złegoooo czynu, wykupiłam leki na nie swoim „koncie”. Musiałam. Przepraszam Panią Henrykę, która i tak pewnie o sprawie się nie dowie. A Tobie błaźnie życzę żeby nigdy nie przyszła do ciebie świąteczna gwiazdka, a Święty Mikołaj niech Cię dobrze rózgą zdzieli.

Takie moje szybkie dzisiejsze wynurzenie, bardziej na poważnie, na drugi raz się poprawię.

Możecie komentować, bo ja nie mam więcej słów na moje ostatnie przygody 

O matko bosa, co co co co to się stanęło?! Kiedyś to byli czasy. Człowiek na cpn bez strachu zajeżdżał. Teraz zawitałam na (już nie cpn) stację paliw, umownie nazwijmy ją Daleka. Nie swoim autem oczywiście, bo ja prawka nie posiadam, a na lewo tylko po pijaku i kradzionym autem mogłabym ewentualnie się przemieszczać, bo nikt rozgarnięty nie powierzyłby mi fury, a i ja na trzeźwo strachliwa…

Jestem na tej Dalekiej, stoję ja proszę ja Was jak nie przymierzając widły w gnoju, tudzież krowa w mirabelkach, stoję ja jak gó*no w przeremblu w takiej oto kolejce do kasy. Oto ta kolejka składa się ze mnie i pana przede mną. Bez szału. Facet trzyma w jednej spracowanej dłoni portfel, w drugiej zapalniczkę i pustą paczkę po fajkach. Płaci za benzynkę i prosi o nowe fajki. ( Domyślam się, że chodzi o pełną paczkę, bo tamta już pusta, helołłł).

– A może zaproponuję Panu zapalniczkę do papierosków?-piszczy pani kasowa (po co się pyta czy może zapytać, skoro już  zapytała?).-Nieeee, achaaa już Pan ma zapalniczkę!-kontynuuje- to może zapałki? (Nie no może ku*wa miotacz ognia w takim razie…).

Facet zdenerwowany, widocznie mu się spieszy, a ta dalej coś wymyśla. Na jej miejscu zapytałabym się czy nie kupiłby worka cukru i prezerwatyw. Pytacie dlaczego? Otóż skoro ktoś coś proponuje to niech to chociaż ma sens. Dlaczego worek cukru i gumy? Ogarnęłam sytuację i rozpoznałam teren. W aucie facet zostawił ciekawej urody kobitę i trójkę  rozwrzeszczanych karłów. Cukier dał by dzieciom, worek po cukrze w sam raz pasowałby na głowę zacnej małżowiny, a gumki…no przynajmniej nie naprodukowałby więcej małych żmij.

W pewnym sklepie, którego nazwy nie wymienię, bo ja tu nie mam zamiaru reklamy za friko jechać. Pani zaproponowała mi doładowanie do telefony. Grzecznie odparłam, że ja swojego nie ładuję. (Abonament mam…zboczeńcy  ).

-No to może konika pony do kolekcji?-próbując się nie roześmiać zapytała.

No to jej powiedziałam, że pony  nie potrzebuję, ale jak będzie miała jakieś ogiery, to wrócę, kupię i założę stadninę. Bardzo chętnie, bo może facet z Rolingstonsów później jakiegoś odkupi i będę obrzydliwie bogata. Obie się roześmiałyśmy.

Nie mam nic do biednych osób, które muszą nam coś wciskać. Ale Ci wszyscy mądrzy menagerowie powinni się puknąć w łeb. Są też tacy ludzie, którzy w związku ze swoją hmmmm „religią” łażą od drzwi do drzwi i też nagabują…Nie wiem kto nabiera się na wesołe teksty o krwawym końcu świata…

-A wie Pani, że wkrótce koniec świata?-pytają. A kiedy pytają mnie, niczym Komborowski, ooodpooowiadam.

-Panie, ja już nie jeden koniec świata przeżyłam i jeszcze nie jeden przede mną.

-A teraz tyle nieszczęść…

-Ja jestem szczęśliwa.

-W tym kraju nie ma szczęśliwych ludzi…

-Doprawdy?! To chyba kiepska ta Wasza religia, skoro jesteście tacy nieszczęśliwi?

-Ale teraz katastrofy, powodzie…

-Mi się powodzi, na górce mieszkam, wszystkich zaleje, a ja będę miała prywatną wyspę.

-Ale śnieżyce, wszystkich zasypie…

-Mam narty, dam radę.

-Ale gradobicia…

-Buraków nie mam, to mi nie złoi, niech sypie.

-To może chociaż „Strasznicę” Pani weźmie?

-A dziękuję, jakieś już miałam, ale papier kredowy, kaszana, nawet grilla tym ciężko rozpalić.

Nawet gazetki mi nie zostawili, szkoda im było czy jak. Od tamtej pory jakoś rzadko ich widuję. Raz tylko jakiś zaczepił mnie kiedyś na ulicy, na chodniku w sumie ( na ulicy jakoś tanio brzmi ) i powiedział, że przez kolczyk w brodzie nie pójdę do raju, czy co oni tam mają. Trudno, jak trafię do nie-raju, też mam zamiar dobrze się bawić 

Tak generalnie to sezon wykopków, nie mam wykopków, to piszę. Nie mam wykopków, pewnie dlatego, że nie mam kartofli, wynika to z faktu, że nie mam pola. Ale  za to przerzuciłam najbardziej opiniotwórczą gazetę w kraju- „Fuckt”. Podobno spalili się rodzice małych jeży, małe jeże na szczęście trafiły pod opiekę dobrych ludzi. Stare jeże prawdopodobnie trafią do raju, prawdopodobnie nie miały kolczyków w brodach. A jeżowe noworodki…pytam się ja od kiedy to małe jeże rodzą się jesienią?! Prasa kłamie!

Na szczęście Tłusk ogłosił koniec kryzysu. Jak można ogłosić koniec czegoś czego nie było?  Głupie ludzie próbowali nam to wmówić, ale ja się nie dałam, dalej kupuję, jak kupowałam Rolls Royce i złote zegarki, u mnie po staremu…

Sezon na skarpetki i sandały uważam oficjalnie za otwarty! Dzisiaj będzie troszeczkę szafiarsko, chociaż szafiarką nie jestem i raczej mi do tego daleko. (Dobra, przyznaję szafa mi się nie domyka, a butów mam tyle, że w niektórych nie miałam nawet okazji przejść się choćby kawałek  ). Btw. kiedy widzę sandały i skarpetki (znak rozpoznawczy niektórych naszych rodaków) nóż w kieszeni mi się otwiera i nacina znacznie tętnicę.

Ale co tam pan w sandałach i skarpetach, mocniejsi są panowie w obcisłych spodniach i japonkach. Japonki u faceta toleruję wyłącznie na basenie ewentualnie na plaży. Koniec. Ale i panny w odkrytych butach i z brudem pod paznokciami, tudzież z resztką odchodzącego lakieru z paznokci wyglądają co najmniej nie  smacznie. Moim hitem są dziewuchy w sandałach tudzież w butach „bez noska” z odkrytym przodem, które do tego typu obuwia zapodają skarpetki antygwałty. Ku*wa nać, to że skarpetki są cieliste nie znaczy, że są niewidzialne! Jeśli jest na tyle ciepło by nosić odkryte buty to nie zapiernicza się do nich skarpetek, jeśli jest na tyle zimno, że potrzebujesz onucy to na litość babską załóż sobie kozaki. Jeszcze jedna wizja- na ciemno ubrany człowiek i do tego białe froty…a ja myślałam,że Majkel nie żyje…

Lecimy w górę. albo za luźne albo za obcisłe ciuchy, bo taka moda. Sr*am na modę, ma być ładnie, wygodnie i tak jak mi się podoba. Wiem, wiem…przed chwilą napisałam, że nie lubię czegoś tam czegoś, a teraz piszę- ubierz się tak jak lubisz- ok jasne , wszystko się zgadza, chodzi mi o to, że całość ma trzymać się kupy. Ale nie dół panterka, buty ćwieki, kropki na koszulce i piórko w du*ie, bo taka moda.

Lubię odważnie ubranych ludzi. W tym mieście nie wypada. Ale kiedy nie wypada tom ja rada Jeśli masz fajne cycki- zaserwuj fajny dekolcik. Masz fajne nogi- pokaż nogi, ale jak masz fajny tyłek to już nie koniecznie możesz zasuwać na rolkach w przezroczystych gaciach (chyba, że po 22  ). Kiedy pokażesz ładny dekolt? Kiedy grawitacja będzie silniejsza, a Twój biust będzie czyścił Ci buty?

Wróćmy do panów. Dresy są dobre. Na siłkę, albo na grzyby. Nie do ludzi. Nie na imprezę. Najzabawniej wyglądają delikwenci typu- bucik najeczki, gacie adidas, koszulka puma, czapka jeszcze inna firmóweczka i do tego łańcuch na klacie. Nic tylko takiego do pługu podpiąć i orać nim pole jego własnej lansowitowości. Panie na imprezie natomiast widzę w tym w czym im dobrze, ale oczywiście nie w tym wszystkim co mają w szafie na raz.

Strasznie lubię gdy ktoś ma swój styl i lubi przekraczać granice (oby nie te dobrego smaku). Wygląd nie jest najważniejszy (bla, bla bla…). Tak. Ale pomaga. I nikt mi nie wmówi, że jest inaczej. Każdy lubi dobrze wyglądać, wtedy lepiej się czuje. Ludzi można szybko rozszyfrować (może nie do końca, ale zawsze) po stylu, po tym jakie kolory lubią nosić…

Zanim zaczniecie szykować się na majówkę dobierzcie ciuchy z głową. Ale przede wszystkim na dobry początek polecam mydło i wodę, bo nic tak nie razi jak odstawiona samica/samiec capiąca starym capem. Miłego grillowania   

Chałupa jak z amerykańskiego serialu, uśmiechnięta rodzinka jak z broszurki dla Świadków Jehowy. Kibel tak sterylny, że śmiało można by było jeść z niego idealny lunch z idealnym mężem i plastikowymi dziećmi. Pies szczeka w rytm kompozycji Ludwiga van Beethovena. Rybki  pływają tylko w jednym kierunku… A Ty w 15 centymetrowych szpilkach jedziesz na szmacie…Sielanka!

Marzenie każdej kobiety! Rodzynek pomoże Ci nauczyć się składać prześcieradło z gumką, bo od zawsze wiadomo, że nic tak nie uszczęśliwia rodziny jak posiadanie takiej umiejętności! Od dziś każda stuprocentowa kobieta marzy tylko o jednym- być PERFEKCYJNĄ PANIĄ DOMU! A od perfekcji do szaleństwa dzieli nas tylko jeden krok 

A jak to jest z tą całą Rodzynkową? Jeszcze kilka lat temu- zaniedbana żona znanego aktora. Kilka chwil później ocieka dziką perfekcją- wystylizowany fryz, zrobione paznokcie, drogie buty i markowa kiecka. A wszystkie obowiązki za nią wypełnia jej „służba”. Każda z nas byłaby perfekcyjna na jej miejscu! Kiedy  jej perfekcyjna sława przerasta granicę perfekcji i zaczyna ocierać się o chorobę psychiczną dowiadujemy się, że jest w trakcie rozwodu. Czyli, że co ?! Szorowanie wanny o drugiej w nocy i codzienne trzydaniowe obiadki  nie scalają jednak rodziny ? Dziwne…

Nie dość, że  tv wciska nam kity, to najgorsze jest to, że niektórzy wierzą w każde słowo, które pada z ekranu. Kto chciałby mieć chodzącą Perfekcję w domu ? Strach pomyśleć co by się wtedy działo. Jakie wymagania by miała…Rozwód jak u Rodzynków murowany 

Co komu po idealnym porządku? Co komu po codziennym śniadanku, obiadku i kolacji o jednej wyznaczonej co do minuty porze? Po cholerę Ci plastikowa rodzinka i to już, bo przecież koleżanki wszystkie już wyszły za mąż, wszystkie mają rumiane dzieciaczki i domki z ogródkiem? Koleżanki może i owszem szczęśliwe mężatki z pozoru, ale co druga w swoich czterech ścianach ulega utopijnej wizji Perfekcyjnej i jedzie, jedzie na szmacie, żeby jej „idealny” facet w śmierdzących skarpetkach miał rodzinę spod igły. A on siedzi i się śmieję, że ona haruje za dwoje. Zasuwa z rumianym dzieciaczkiem uczepionym ramienia, dzieciaczek zamienia się w rozdartego bachora, idealny mąż w otępiałego bufona, a wymarzony domek z ogródkiem w skarbonkę bez dna z hipoteką… I już tylko ta hipoteka jest elementem łączącym Perfekcyjnych…

Chcesz sprzątaczkę- zatrudnij sprzątaczkę. Chcesz kucharkę- zatrudnij kucharkę, albo zjedz na mieście. Chcesz ideału- wystruż sobie z drewna 

Wolisz Perfekcyjną Panią Domu ?

Serio?

Ja wolałabym Perwersyjną…i życie jakby bliższe ideału 

Dzisiejsze wypociny wypacam pod wpływem „50 twarzy Greya ” .

Jeśli tytułowy Szary miał 50 twarzy, to ja mam ich co najmniej 75…I wcale nie myślę tu o twarzach w kontekście łóżkowym. Uważam, że książkę można odczytać dosłownie, ale ma i swoje drugie dno. Nie wiem, czy ktokolwiek ma taką rozkminkę jak ja, ale ja nawet w „Na jagody” znajdę drugie dno jeśli się uprę.

Nie znoszę kiedy ktoś pyta mnie- „Co słychać?”. Od razu do ust ciśnie mi się fekalna odpowiedź-”Gówno”. Ale nie powiem tak, nie lubię być chamska, bo wiem, że nikt nie zadaje tego pytania ze złością. Po prostu ja nie znoszę tej krótkiej formułki. Co słychać…fuj. Zazwyczaj odpowiadam „Dzięki, dobrze, co u Ciebie?”(„thx,fine,hru?”)…zawsze z wesołym uśmiechem  Bo u mnie zawsze jest dobrze i do przodu, po amerykańsku, nie po polsku – „A tu mnie boli, tam mnie strzyka, piniędzy ni ma, wszystko wina Tuska…”.

Popatrz na mnie- co o mnie myślisz? A jak myślisz na  ile procent Twoje przemyślenia na mój temat są trafne? A może ja tylko świetnie kreuję moją osobę? Potrafię zrobić sobie świetny PR? Może mam na tyle charyzmatyczną osobowość, że potrafię niezauważenie wmówić Ci, że jestem taka, a nie inna? Może moja prawdziwa twarz jest zupełnie inna? Może w tajemnicy przed światem planuję jakąś zbrodnię, a może doskonały manicure skrywa jakieś tajemnicę? A może tak na prawdę marzę tylko o nowej różowej sukience i jestem potwornie płytką bździągwą? Tego nie wie nikt i nigdy nikt do końca się nie dowie. Dlatego nie pytaj mnie nigdy co słychać, nie dowiesz się żadnych konkretów. Chcesz dowiedzieć się konkretów- nie sądzę, żeby szczegółowe informacje z mojego życia wpłynęły na tyle mocno na Twoje życie, żeby coś to zmieniło w Twoim żywocie.

Każdy z nas ma złożoną osobowość. To nie żadna nowość. Jeden człowiek występuje jednocześnie pod wieloma postaciami (twarzami)  Np. dobrego pracownika,który jest miły dla szefa, ale za plecami szefa jego „ja”  rozszczepia się na diabelskiego pracownika, który swojemu bossowi najchętniej wpuściłby czerwone mrówki w gacie. Ten sam człowiek w domu jest pomocnym bratem, irytującym mężem, dla sąsiadów dobrym kumplem, dla innych wrednym skur*ysynem, dla księdza grzesznikiem, dla drogówki potencjalnym płatnikiem mandatów… i tak dalej. Nikt nie ma jednej twarzy. Ale to nadal jest normalne…

A teraz pomyśl sobie- jutro czy pojutrze będziesz zapierdzielać do pracy, szkoły, sklepu czy nie wiem na wyścigi rowerowe trasą Koszalin-Poperczyn. Idziesz ulicą, wchodzisz do sklepu po jakąś pierdołę. Chwila refleksji- czy kiedykolwiek zastanawiałeś się ilu potencjalnych morderców codziennie mijasz na chodniku ? Ilu gwałcicieli otarło się o Twoje ramię w Żabce? Spójrz na ludzi którzy Cię mijają- ilu z nich popełniło jakieś przestępstwo i uniknęło kary…ilu z nich chodzi sobie spokojnie po mieście? Facet w zielonej kurtce idący z naprzeciwka w tym momencie w kieszeni może obracać lepki od świeżej, słodkiej krwi nóż. ..Może w każdej chwili go wyjąć i delikatnie popieścić srebrnym, zimnym ostrzem Twoją gładką skórę, wpić się  pomiędzy Twoje twarde żebra i zanurzyć się w Twoim ciepłym mięsie po samą rękojeść.Może, ależ oczywiście. Nigdy nie wiadomo kto nas mija. Mnie możesz mijać bez obaw (przynajmniej fizycznie nic Ci nie zrobię  ). W końcu żyję zgodnie z Dekalogiem tj. nikogo nie zabiłam, nic nie ukradłam i z cudzymi żonami nie cudzołożę . Wystarczy 

Mój scenariusz Ci się nie podoba ? Nie chcesz patrzeć na ludzi jak na potencjalnych kryminalistów? Okej- proponuję weselszą zabawę. Zasuwasz tą samą ulicą.Raz, dwa, trzy…i…wyobraź sobie, że wszyscy wokół Ciebie są nadzy  I teraz obserwujemy towarzystwo, kocie ruchy,te spojrzenia…Jeśli masz bogatą wyobraźnię- wrażenia niezapomniane…Wesoło jest kiedy „zabawiasz” się z kimś znajomym i wymieniacie poglądy na temat „golasów”. Jeśli spotkasz mnie kiedyś, a ja wybuchnę śmiechem- to może akurat moja wyobraźnia będzie pompować jakieś ciekawe wyobrażenia do mózgu 

Bez podsumowania.

Z pewnym niedomówieniem.

Lubię kontrowersje.

A może tylko staram Ci się to wmówić?

Jak myślisz?

Wyłączasz telefon.  Wyłączasz komputer, radio, telewizor…wyłączasz zmysły. Siadasz wygodnie w fotelu. Zamykasz oczy,  wsłuchujesz się w ciszę… Jesteś tylko ty. Nie ma nic więcej. Jesteś zrelaksowany, o niczym nie myślisz. Twój umysł opanowuje błoga cisza, błoga nicość, przestrzeń zdaje się krążyć, a czas przestaje oddychać.

Czujesz słodko-kwaśny zapach cytrusów, delikatny ale intensywny. Otwierasz umysł, ale nie otwierasz oczu. Skupiasz się na zapachu. Słonecznie żółta  cytryna łagodnie unosi się  tuż przed Tobą, jest blisko, na wyciągnięcie ręki. Nawet nie musisz fizycznie po nią sięgać, wystarczy, że masz świadomość, że po nią sięgasz. Masz ją. Kroisz ostrym, lśniącym nożem z hebanowym uchwytem. Ostrze zdecydowanie nacina skórkę, zanurza się w soczystym miąższu i drąży korytarz do skórki po drugiej stronie. Nóż kolejny raz pokonuje podobną drogę. Bierzesz jeden z plastrów cytryny. Wkładasz go do ust i ssiesz. Ssiesz długo i intensywnie. Czujesz kwaśny posmak, świeży sok spływa Ci z kącików ust. Intensywny smak cytryny budzi wszystkie Twoje zmysły. Czujesz orzeźwienie w całym ciele. Czy czujesz jak wyraźnie kwaśny jest owoc ? Czy czujesz jak Twoje ślinianki pracują ? Czujesz eksplozję smaku na Twoim języku ? Czujesz kwaśny posmak w ustach ?

A teraz otwórz oczy. Jeśli rzeczywiście odizolowałeś się od otaczającego świata i wyobraziłeś sobie kwaśną cytrynę- prawdopodobnie fizycznie czułeś jej smak w ustach. Twoje ślinianki zwiększyły obroty, a Ty fizycznie reagowałeś na sugestię.

I tak jest ze wszystkim.

To bardzo proste.

Wszystko czego pragniesz- możesz sobie sam wykreować. Trzy proste kroki- pomysł, słowo i czyn.

Marzysz o pełnym portfelu, szczęściu, miłości i tak dalej? Usiądź i jasno określ co dokładnie Cię interesuje. Niech będzie to dla przykładu wyrwanie rudej Jolki z klatki obok. Pomysł już jest. A teraz dzień w dzień powtarzamy sobie- ruda Jolka jest moja i tylko moja. Wyobrażamy sobie jak nawiązujemy z nią bliższe relacje, jak spotykamy ją w drodze do sklepu. Jak do niej zagadujemy. Wymyślamy schemat rozmowy. Marzymy, fantazjujemy, ale cały czas wierząc w możliwość realizacji scenariusza w realu. Musimy być przekonani, że to co planujemy- zrealizujemy. Bez gadania, bez żadnego ale. Zrobimy to, uda się i już! Punkt trzeci-czyn. No bo możesz sobie afirmować nawet podróż na księżyc, ale jedno jest pewne- jeśli nie wyjdziesz z domy wycieczka nie dojdzie do skutku   Zatem staramy się rudą Jolę spotkać. Tylko Chryste Świebodziński – nie łazimy za nią jak Rudkowski! Po prostu stwórzmy sobie szansę na realizację planów. Nie istnieją takie słowa jak- nie wiem, nie umiem, nie da się, ja nigdy tego nie robiłem, to nie możliwe…bla bla bla… Wszystko jest możliwe! Jeśli czujesz kwas nieistniejącej, pie*dolonej cytryny, która nigdy nawet nie urosła. A nie urosła, bo jej nikt nie posiał, ani nie posadził. Jeśli czujesz, że z mordy toczysz więcej śliny niż normalnie na samą myśl o wyimaginowanym owocu – to znaczy, że psychicznie można wpłynąć na fizyczność.  Jeśli je*bana cytryna daje radę to tak samo pier*olona szóstka w totka jest realna, tylko borze szumnie szemrzący w rytm kropel strumienia weń figlarnie wstęgą błękitu się wijącego- weź wyślij najpierw kupon!  Od siedzenia robią się co najwyżej hemoroidy.

Od dziś, pierwszego dnia nowego roku chińskiego. Roku węża czy innej beznogiej istoty- bierzemy się za siebie. Chcesz coś osiągnąć, posiadać…? To sobie stań przed swoim zajebi*tym uświnionym lusterkiem, w którym strzelasz foty na fejsa. Popatrz na swoją zacną twarz i powiedz głośno i z pełnym przekonaniem- „Ruda Jolka jest moja! Tylko moja i mogę klepać ją w tyłek kiedy mam tylko ochotę! „. Kiedy już jesteś pewien tego co mówisz- działaj!

A pewnego dnia otworzysz swoje oczy siedząc wygodnie  nie w swoim fotelu, w którym wyobrażałeś sobie tę moją głupią cytrynę tylko na swoim kozackim jachcie. Z szampanem w ręku, truskawką rozgniecioną na klacie, którą właśnie zlizuje Ci ta cholerna lisica- Jola. Zadrzesz łeb do góry, popatrzysz w bezchmurne niebo, jeśli szczęście będzie łaskawe na maksa- mewa nie n*sra ci w oko. W ten czas rozmarzysz się pomyślisz- „kufa warto było się ruszyć do działania i uwierzyć w to co nie wierzyłem! ” i klepniesz swoje szczęście w dupcię z uśmiechem triumfu na twarzy…

Aaaa…jjj….mmm…eee…nnn