W coś wierzę. W Siłę Wyższą, Boga, Allaha, Latającego Potwora Spaghetti. Jeśli w górze Coś jest, to nie ma różnicy jak to Coś nazwiemy. Świat jest jak wielki dom bez dachu. Dom dzieli się na pokoje. W każdym pokoju siedzą sobie ludzie o innym wyznaniu, podnosząc głowę widzą w zależności od wiary Boga, Allaha, Zeusa czy kogo tam jeszcze. To tylko nazwy. Coś jest jedno i tylko każdy ma na Niego inną nawę, widzi z innej perspektywy. Każdy ze swojego pokoiku bez dachu widzi to samo Coś. A nazwa, jak nazwa. A może ludzie mają tylko swoje wyobrażenia, bo łatwiej wierzyć w cokolwiek niż w nic? Wiara nie jest zła. Każdy w coś wierzy. Ciężko natomiast wierzyć w kościół katolicki, kiedy jego ziemscy przedstawiciele są bliżsi diabłu, niż Bogu.

Nigdy nikt nie zmuszał mnie do chodzenia do kościoła. Odbębniłam chrzest, komunię i nawet bierzmowanie. I tyle. Odbębniłam. Nigdy nie chodziłam tam regularnie. Za moich czasów nie było jakiegoś zbierania podpisów przed którymkolwiek z sakramentów. Do bierzmowania poszłam właściwie tylko po to żeby mieć trzecie imię. Z perspektywy czasu wydaje się to głupie ale było, minęło. Każdy miał jakieś swoje powody. Od czasu bierzmowania byłam w kościele parę razy- wiecie jakieś chrzciny, śluby, pogrzeby. Szanuję czyjeś wybory, więc idę żeby towarzyszyć bliskim w ich wydarzeniach. Czasami zwiedzam jakiś kościół, zachwyca mnie każda architektura, także sakralna. Szkoda tylko, że Boga tam nie ma. Bóg jest wszędzie! Wszędzie, tylko nie w ociekających złotem siedliskach wszelkich plag.

Kiedyś już wspomniałam w moim tekście o tym, że ślubu kościelnego nie wezmę- Dlaczego nie zatańczysz na moim weselu? Tekst nadal aktualny. Skoro Bóg jest wszędzie, to będzie też na łące i na plaży i tam też mogę ten ślub wziąć. Pogrzeb? Istnieje coś takiego jak pogrzeb świecki. Bla, bla, bla. Ok. „Kler”. Hurr durr! Szok i skandal! Niedowierzanie! Ataki kleru na „Kler”. Byłam, widziałam. Film mnie nie zszokował. „Kler” to dobry film jak chyba wszystkie Smarzowskiego ale niczego czego bym nie wiedziała tam nie zobaczyłam. Smutne to, wiecie? Smutne, bo kurwa Wiem, że nic nie zostało przekoloryzowane. Ba! Film Smarzowskiego obszedł się z księżmi dość łagodnie. Ba! „Kler” broni tych dobrych, nielicznych księży! Dlaczego nikt na to nie zwraca uwagi? Większość osób na siłę doszukuje się skandalu. Skandalu nie widzę ale może część ludzi zaskoczonych rzeczywistością przejrzy na oczy. Wiecie ilu znam prawdziwych księży z powołania? JEDNEGO. Przez 30 lat spotkałam prawdziwego księdza raz. Obraz kościoła w tym filmie nie jest przerysowany, a wiem to stąd, że tylko w mojej najbliższej okolicy działy się i dzieją straszne rzeczy. Jeśli tylko tutaj, na końcu świata, księża służą diabłu to wyobraźcie sobie jaką to ma skalę!

Ksiądz pedofil

Proszę bardzo! Skurwysyństwo rozciąga swoje macki w mojej okolicy. Wielącza, niedaleko Szczebrzeszyna, zaraz za Zamościem. Świeża sprawa, niespełna miesiąc temu wyszło na jaw, że wikary popierdala sobie z ukrytą kamerką i nagrywa nagie dzieci. Znaleziono cały arsenał szpiegowskich kamer, pornografię dziecięcą. Gnój przyczepiał kamery w przebieralniach, toaletach, przytwierdzał kamerkę do buta. Wpadł na wczasach w Chorwacji gdzie byczył się za kasę z tacy zamiast pomóc komuś ubogiemu za te pieniądze. Za hajs z tacy baluj! 

Drugi zboczeniec. Kalinówka koło Zamościa, niespełna 20 kilometrów ode mnie. Stary cap od co najmniej 6 lat obmacywał dziewczynki. Co ciekawe podobno wieś wiedziała i milczała zamiast skurwysyna na wozie z gnojem wywieźć. To się w głowie nie mieści. Nie potrafię tego nawet skomentować.

Świadczenie nieprawdy, unieważnienie małżeństwa

Chcesz “rozwód” kościelny? Spoko! Wystarczy, że masz chody w pobliskiej parafii, na przykład ktoś z rodziny przez lata był organistą i zna wszystkich księży. Dogadujesz się z księdzem, smarujesz hajsem, ksiądz zeznaje przed sądem biskupim, że Twój współmałżonek jest wariatem, źle się prowadzi. Wymyśla co mu ślina na język przyniesie. Ksiądz- świadek ważniejszy niż ktokolwiek inny dla biskupów. Rach-ciach. Pieczątka. Jesteś wolny, możesz głuszyć kolejną parafiankę. Proste?! Oczywiście! Praktykowane w mojej najbliższej okolicy.

Będę księdzem jak mój ojciec!

Tutaj mogłabym się rozpisywać ho ho! Takich przypadków w moim otoczeniu znam co najmniej kilka. Nawet w moim mieście. Dość spektakularnie działo się jakieś 20 lat temu w pewnej parafii niedaleko mnie. Dzieciak z katechetką, pieluchy suszyły się na plebani. ksiądz szczęśliwy tatuś. Wszyscy wiedzieli, bo jednak nie trudno nie zauważyć noworodka mieszkającego na plebanii. Kosmos. Nie wiem czy się śmiać czy płakać 😀

Po-po-po-poker face!

Znany ksiądz w moich okolicach. Co chwilę inna fura. Nocne imprezy i litry wódki. Co jakiś czas przegrywa jakiś samochód albo inne złotka. Potem się odkuwa i tak w koło Macieju. Nocne nasiadówki przy kartach, poker na kasę. Zlot znajomych księżulków. Oczywiście, że wszyscy wiedzą i widzą nocne, zakrapiane i  często głośne imprezy. Stary cap jest proboszczem pewnie już ze 20 albo 30 lat. Hulaj dusza, piekła nie ma!

Dyscyplina według księdza

Rozrabiasz na lekcji? Karczycho! Jeb przez łeb dzieciaka. Nadal na dupie gówniak nie siedzi? Za ucho. Do krwi. A chuj tam! Nie będzie gnojek kozaczył. Ksiądz pan i władca. Ksiądz zawsze ma racje. Masz czelność naskarżyć do wychowawcy? Wychowawca księdzu i tak nie podskoczy, najwyżej jeszcze raz dostaniesz opierdol za to, że byłeś niegrzeczny. Taki to ksiądz był katechetą w jednej ze szkół gdzie się uczyłam.

To tylko kilka przykładów. Przykładów z mojej okolicy, z mojego otoczenia, sytuacje, które także dotyczyły mnie lub kogoś mi bliskiego. Sytuacje, które widzę na co dzień. Spisane na szybko. Boję się, że jeśli zaczęłabym przytaczać wszystkie sytuacje, których w jakiś sposób byłam świadkiem to Smarzowski rozważyłby nagrywanie „Kleru 2″. To się dzieje naprawdę. Tu i teraz. Siłą mnie do kościoła nikt nie zaciągnie. Dziękuję bardzo. Pomodlę się na łące prosto do Boga, Allaha, Stwórcy, Potwora Spaghetti, Światowida…Wierzę. Najbardziej w siebie, bo na pewno nie w księży.

Blogosfera nie zna pojęcia sezonu hmmm…ogórkowego. Jest afera! Jest afera na sto fajerek! Ale nikt nie zadał sobie trudu żeby aferę rozgryźć od właściwej strony. Czaicie te modne ostatnio (i 40 lat temu) torebki-koszyczki z wikliny? I okazało się, że jedna baba drugiej babie wsadziła do dupy grabie. W skrócie to jedna twierdzi, że pomysł na koszyczki ta druga jej zajebała, ta druga twierdzi, że nie opyla się od tej pierwszej tego kupować, bo lepiej zrobić samemu, ta pierwsza, że tamta druga robi jej na złość, a ta druga, że na odwrót. Czaicie? Ja też nie. Chodzi o to, że nikt nie wie, że to wszystko jest spisek, a w 17 sekundzie słychać strzały! Specjalnie dla Was rozwikłam aferę wiklinowo-koszykową! Jedziemy z koksem!

Jakieś 40 lat temu moja Babcia miała torebkę-koszyczek z wikliny, więc zacznijmy od tego, że moja Babcia powinna dostać odszkodowanie za kradzież pomysłu od obu pań. Ale to to już zadzwonię na policję, żeby przyjechała na Fejsbuki i żeby wszyscy oddali pieniądze za las mojej Babci. W tamtych czasach nie było FB, IG ani nawet internetu (amazing!) więc moda nie rozłaziła się tak szybko jak majtki z Pepco. W związku z tym wielkiego popytu na wiklinę nie było. Ludzie dogadali się z bobrami, że oni sobie raz na miesiąc trochę wiklinki wezmą na koszyczki i inne bzdety, a w zamian bobry mogą sobie żyć w spokoju. Tak było!

Mijały lata. Ludzie i bobry żyły w symbiozie i nastał rok 2018. Wielka moda na torebki-koszyczki rozkwitła na dobre zaburzając naturalny ekosystem. Bobry nieśmiało wspominały coś o tym, że oto ktoś im wiklinę podpierdala bezkarnie i to w ilościach hurtowych. Żeremia niczym nieosłonięte zaczęły bobry wkurwiać, bo jak to tak byle kto im w okna może zajrzeć?! Wkrótce bobry zaczęły mieć problem nawet z budową swoich osiedli, bo cała wiklinę chuj strzelił- wszystko poszło na te pojebane torebunie dla celebrytek! Tego było za wiele! Spokojne dotąd bobry wkurwiły się nie na żarty! Zaczęły podchodzić coraz bliżej osiedli ludzkich! Najpierw nieśmiało przegryzały opony autom pozostawionym na podjazdach. Nie przynosiło to jednak zamierzonych rezultatów tymczasem biedne bobry nie miały gdzie mieszkać i bobra czochrać. Trzeba było zrobić więcej! Zasoby wikliny były prawie wyczerpane!

Bobry miały już dość! Trzeba było działać z pierdolnięciem. Bobry zaczęły zapuszczać się do wiosek i miasteczek. Żadne miejsce położone nad rzeką nie jest już bezpieczne! Kudłaje wchodzą do wiosek jak do siebie, gwałcą staruszki, okradają Biedronki, jeżdżą białymi wanami i wycinają nerki nieletnim, czasami masturbują się pod przedszkolami! Bobry zaczęły się mścić! Wieczorami podchodzą pod okna i rytmicznie uderzając ogonami w psa sąsiada nie pozwalają zasnąć ludziom w swych domostwach. Tak długo jak one nie będą mogły spać w swoich żeremiach, tak i ludziom spać nie pozwolą. Bobry są coraz gorsze i cwańsze i to nie jest ich ostatnie słowo! Nikt nad nimi nie panuje, karuzeli nie da się zatrzymać. Skoro świt pukają do drzwi w przebraniu jehowych. Udają, że chcą porozmawiać o Jezusie, a potem cap za łeb i po zawodach. To już nie jest śmieszne! Wiklina musi wrócić do swojego matecznika albo bobry zdominują płaską ziemię!!!111oneonejedendwatrzy

Bobry wnikają w umysły. Ta cała afera też jest nieludzka! Bobry przejęły umysły dwóch znanych osób i teraz nimi sterują! Podejrzewam, że część polityków również działa na usługach pokrzywdzonych bobrów, które na fali wkurwienia zamieniły się w krwiożercze potwory! Machina ruszyła, ludzie strzeżcie się, bo będzie tylko gorzej! Precz z moda na wiklinowe koszyczko-torebki zanim będzie za późno!

Po co o tym piszę? Pisze o tym po to żeby ostrzec przed aferami, bo nic nie jest takie jak nam się wydaje. Nikt nigdy nie był na tyle odważny żeby powiedzieć, że bobry przejmują umysły. I oto wchodzę ja, cała na biało. Jeśli nie odezwę się w najbliższym czasie to oznacza jedno- bobry mnie mają!

W tym kraju nie można być szczęśliwym człowiekiem. Nie wypada. Nie wypada być zadowolonym, ładnym, zgrabnym, nienarzekającym. Broń blogerze nie mieć kompleksów i kredytów. Jak masz jakąś tam kasę- masz przejebane. Wcale nie musisz być bogaty, wystarczy, że wystarcza Ci na życie i już jesteś skreślony. Będąc blogerem masz przejebane podwójnie.

Dom bez kredytu? Uuu, a skont wzioł na to pienionszki? Wakacje pod palmą? Uuu somsiedzie ja to takimi gardze, wakacje pod gruszo z pasztetem podlaskim- jak każdy prawdziwy Polak, tak to ruzumiem. Jak to jesteś blogerko? A na co to komu? Poszłaby jedna z drugo do prawdziwy pracy za tysionc złoty to by wiedziała co to rzycie!!!111oneoneonejeden. Co una tam wi o rzyciu. Rodzi w prywatnych szpitalach! Pewno sponsora ma abo bogatego starego. O tak ło łot klikania głupot ma pienionszki? Nie może być! Pewno ukrat! Idealne rzycie! Una rzycia nie zna!

Bardzo ciężko jest być szczęśliwym człowiekiem, bo nie wypada. Wczoraj sobie słuchałam pewnego lajwa gdzie padło zdanie, że na Instagramie wszyscy tacy idealni na siłę, bo bez cellulitu i bez fałdek tłuszczu, a każdy je ma. A właśnie, że nie! Czy ja mam kurwa przepraszać za to, że nie mam fałdek i nie mam cellulitu? Czy ja mam przepraszać za to, że od zawsze pracuję na to żeby żyło mi się dobrze? Czy ja mam przepraszać za to, że nie jestem za chuda, ani za gruba, ani za bogata ani za biedna? Jedni wrzeszczą, że dyskryminacja grubych, drudzy, że chudych. Jedni drą mordy żeby zabrać bogatym. Drudzy drą modry żeby zabrać zasiłki biednym. A gdzie w tym wszystkim są normalni ludzie? Nie możesz być normalny, bo to nienormalne. Nie możesz być bogaty, bo nie znasz życia. Nie możesz być biedny, bo tylko patologia nie radzi sobie w życiu. Gdzie jest kurwa normalność?

Znasz to uczucie kiedy chwalisz się komuś jakimś sukcesem, a ten ktoś bagatelizuje Twoje osiągnięcia sprawiając Ci przykrość? Dopieprzy jeszcze, że nie ma co się cieszyć, że nie zasługujesz albo, że Ci się udało. Nic się nie udało! Jebałeś na sukces dzień i noc, a ktoś stwierdza, że się udało. Zesrało. Na sukces trzeba sobie zapracować. Szczęście trzeba sobie złapać samemu i jeszcze uważać na tych co przeszkadzają. A jak już coś osiągniesz to raptem wszyscy wokół zapominają o Twojej długiej drodze, widzą tylko ten sukces, który tak bardzo ich boli, bo przecież to nic takiego phiii. Ale sami dupy nie ruszyli, nie pracowali na to, finalnie kłuje ich w oczy to co masz. Bo pewnie bogaty tatuś pomógł, bo pewnie miałeś szczęście, bo pewnie kurwa coś tam.

Podziwiam ludzi lepszych ode mnie. To takie kurwa nieludzkie, niepolskie! Staram się brać z “lepszych” ludzi przykład. Dlaczego “lepszych” w cudzysłowie? Bo jesteśmy równi. Nie mam oporów żeby pogadać z panem z telewizji i traktuję go tak samo dobrze jak panią z bazarku. Ale skoro pan z telewizji coś osiągnął, to dlaczego ja nie mogę? MOGĘ! Nie pochodzę z bogatej rodziny, raczej takiej normalnej gdzie dziadek dawał 2 złote za zmienienie babci firanek i uczył wartości pieniądza. Nie mam znajomości, mojego bloga nie wypromuje inna znana blogerka, a wujek z Ameryki nie kopsnie mi spadku ani worka dolarów żeby bloga rozpromować na bilbordach w centrum Warszawy. Jestem z niewielkiej miejscowości na końcu świata więc nie latam na wszystkie iwęciki żeby pójść się tylko pokazać, a potem narzekać na kiepski catering. Można powiedzieć, że mam pod górkę. Ale ja tego tak nie widzę. Nie wybijam się na jakimś nieszczęściu, nie żalę się, że na coś choruję, nie opowiadam na stories, że miałam sraczkę. Oczywiście wtedy słyszę, że co ja tam wiem. Wiem. Ale nie widzę potrzeby żeby epatować nieszczęściami. Mogłabym ponarzekać. Mogłabym napisać jak to jest czuwać 24 godziny na dobę przy umierającym człowieku. Mogłabym napisać jak to jest zaliczyć trzy pogrzeby bliskich w miesiąc. Mogłabym. Klikalne. Ale pierdolę! To, że nie mówię o wszystkim nie znaczy, że tego nie ma. Nie mam obowiązku spowiadania się publicznie. Mam wewnętrzny obowiązek sprawiania ludziom uśmiechu. Mam wewnętrzny obowiązek mówienia o tym, że się da!

W podstawówce szczytem moich marzeń było zobaczenie Grecji. Marzenie nierealne. W tamtym czasie mało kto jeździł na wczasy za granicę. Mam takiego wujka, który w latach dziewięćdziesiątych bujał się nie tylko po Europie ale i po całym świecie. Strasznie mnie zainspirował. Nic mu z nieba nie spadło ale jednak spełniał swoje podróżnicze marzenia. Minęły lata. Zaczęłam zarabiać i pierwszą lepszą kasę przeznaczyłam na wakacje w Grecji! Nie zarabiałam kokosów, raczej najniższa krajową. Jebałam na tę Grecję i pojechałam! Skoro szczyt moich dziecięcych marzeń dało się osiągnąć to doszłam do wniosku, że mogę wszystko! I wiecie co? Mogę! Od zawsze słyszałam w domu, że mogę być kim chcę i mogę mieć co chcę. Może nie za darmo ale mogę. No i proszę- mogę!

Nie czuję się ani wyjątkowa, ani byle jaka. Potrafię się doceniać. Potrafię powiedzieć, że jestem piękna mądra i noszę stringi. Potrafię sobie zapracować na swoje szczęście i nie potrzebuję potwierdzenia mojej zajebistości, wystarczy, że ja czuję się zajebista. Nie muszę niczego nikomu udowadniać. Mogę sobie żyć jak chcę i robić co chcę. I Wy też możecie. I jak Wam ktoś powie, że co Wy tam wiecie, że życia nie znacie to niech się w dupę pocałuje i dalej siedzi i nic ze sobą nie robi. I jak ktoś próbuje wzbudzić w Was poczucie winy, bo macie czegoś za (za zgrabną dupę, za dużo kasy, za fajnego partnera, za dobrą pracę, za dobre wakacje) to niech też zrobi coś na “za”, niech ZAmknie mordę.

Dziękuję. Dobranoc. Idę pakować się na wczasy pod palmą, na które zasłużyłam po ciężkim roku i na które sama jebałam, żeby teraz komuś żal dupę ścisnął. Kto w Biedrze kupuje, ten się za granico lansuje i chuj.