Wywczas z Pudernicą- Fuerteventura (3)

Im zimniej i gorzej na dworze, tym bardziej moje myśli powracają do upalnych wakacji na Fuerteventurze 🙂 Pierwsza część TUTAJ, druga-  TUTAJ. Dzisiaj rozgrzeję Was tym co Fuerta ma najlepszego- plażami. Wspomnę tez o samym Corralejo, które było naszą bazą wypadową.

Corralejo– malownicze miasteczko na północy wyspy. Kiedyś była to wioseczka rybacka, potem turyści rozbuchali miejscówkę na dobre i tak powstało miasto.

Główna ulica, wiodąca do portu, usiana jest licznymi sklepikami i straganami. Oczywiście można napotkać podróbki z całego świata, ale nie jest ich na szczęście takie zatrzęsienie jak na przykład w Grecji. Na początku ulicy, ze zdjęcia powyżej, czyli tuż za moimi plecami 😉 rozkłada się rano targ. Ale nie taki byle jaki. Pomijam znowu podróby, bo mnie nie interesują, ale możemy obłowić się w niesamowite rękodzieło z Afryki, głównie z Maroko ( to tylko niewiele ponad 100 km!). Ale o zakupach innym razem.

Klimat miasteczka zacny. Skojarzyło mi się z Miami, to nic, że w Miami nie byłam- może jeszcze będę 😉 Im bliżej portu tym więcej knajp i restauracji (dobrze i niedrogo karmią i…poją!). Im bliżej portu tym więcej starszej zabudowy, bo obrzeża miasta to hotele i apartamentowce. Jako takich zabytków nie ma, ale miejsce magiczne. W mieście jest park wodny i kilka innych atrakcji- ale ja nie przewodnik, tylko opowiadacz 😉

Z portu możemy wybrać się na wycieczkę promem na Islote de Lobos, czyli Wyspę Wilków. Można się kajtnąć też na Lanzarote, którą zresztą widać z Fuerty.

Oczywiście polowaliśmy na delfiny, ale jakoś nie chciały wyleźć. Pochowały się w swoich norach, czy gdzie tam śpią i jedzą obiady. W tle macie Lobos.

Spacerując promenadą, napotkaliśmy na bandę surferów. Wiecie- nigdy takich pro osobników na żywo nie widziałam. Chłopaki jak z filmu- tlenione dłuższe włosy, szorty hawajki, kolorowe okulary i deska pod pachą. A jak włażą na te fale- robi wrażenie. Jeszcze lepsze wrażenie, kiedy spierdalają się do wody z deską uczepioną nogi 😀 W każdym razie Fuerteventura to raj dla wszystkich wodnych sportowców. Na każdym kroku spotykamy ludzi z różnymi deskami, spadochronami, czy jak to tam się nazywa. Nie znam się. Tak czy siak, wiatry i ilość słonecznych dni w roku, ściąga tu zapaleńców z całego świata.

Oczywiście prawie wszędzie mamy plaże. Przy mieście też. Fuerta to jedna wielka plaża. Jednak większość osób nie odpoczywa na plaży miejskiej, a na Wydmach Corralejo ( Parque Natural Dunas de Corralejo). Niemal wszędzie na wyspie spotkamy białe plaże, które ciągną się kilometrami. Tylko gdzieniegdzie jakieś skupisko kamieni, ale głównie przy zatoczkach. Raj.

W takich uroczych zatoczkach można zaszyć się na piwko i odpocząć. Zwróćcie uwagę jaki fajny zakątek- plaża z gładkich, drobnych kamyczków! Wyglądała cudnie! Nikt nie będzie nam przeszkadzał. Można leżeć z gołą dupą (dosłownie!) i nic nie robić. Panuje duża tolerancja. Ponoć wyspa jest oblegana przez homoseksualistów, bo nikt ich tam nie wytyka palcami. Potwierdzam. W hotelu mieliśmy wesołych sąsiadów gejów z córeczką. A na przeciwko dwie lesbijki waliły gaz od rana do nocy. Nie, nie Polki hehe 😀 Włoszki. Sympatyczne zresztą. W samym Corralejo można pobawić się w kilku klubach dla gejów i lesbijek, lub udać się do tęczowej sauny.

Im bardziej na południe, tym wydmy roztaczają piękniejsze krajobrazy. Przejrzysta woda, biały piasek znad Sahary i duuużżżooo miejsca. Nie ma mowy o tłoku!

W tle widzicie Hotel Riu, za nim drugi- chyba też Riu. Jedyne wysokie obiekty w tej okolicy. Wybudowane jeszcze zanim wszedł zakaz budowania czegokolwiek na terenie parku, podobno w 2017 roku chcą je wyburzyć, ale tak wpisały się w krajobraz, że nie sądzę. Poza tym- kasa, kasa!

A tutaj już plaża za Riu. Nic się nie zmienia. Nadal turkusowy ocean i biały piasek. Miejsca wystarcza dla wszystkich. Jeśli macie ochotę rozłożyć się na leżaku, to za cały dzień zapłacimy 3 euro od leżaka, parasolka też 3 eurasy. Dwie osoby pod parasolem to 9 euro. W Sopocie płaciłam 50 złotych już kilka lat temu…Zwróćcie uwagę, że nie ma jebanych parawanów haha 😀 Janusz i Grażyna już by nie przyjechali. I dobrze.

Nacieszcie oczy. A wracając do Januszów, to Polaków niewiele. Są, ale się nie bandują, bo jest ich niewielu, a jak się nie bandują- to nie kozaczą i jest święty spokój. Pomijam jednego, którego spotkałam w hotelu. Możliwe, że nawet Janusz. Leżałam przy basenie, a on przez telefon nawijał coś w stylu- “Cześć Andrzej. Co tam? Aaaa nieee, mnie nie ma, ja jestem ZAGRANICO. A wiesz na Kanarach. Jak u WAS pogoda? A tutaj U NAS ze 30 stopni, nad basenem, drynka pije. Ach no wieszz…byliśmy na wycieczce. Achh, mówię Ci luksus. No nic kończę, bo roamingi drogie”. Gadał w tym stylu ze 30 minut. Wiecie- ja to ja. Podbijam do gościa, jak już odłożył telefon i ciach mu dzień dobry. Facet czerwony! Nie myślał, że obok leżała Polka, która miała ubaw i powstrzymywała się od śmiechu. Zapytałam o pierdoły- czy był na spotkaniu z rezydentką i takie tam. Ja na te spotkania nie chodzę. Byłam raz i niczego mądrego się nie dowiedziałam, za to głupot całkiem sporo. W każdym razie gostek opowiedział o wycieczce z Itaki, deal życia! Za 100 euro zobaczył kozy i pole aloesu 😀 Próbowałam mu wytłumaczyć, że to jednak nie jest inwestycja życia, ale nie dało się mu wytłumaczyć. Cóż…za 100 euro miałam dwa dni podróżowania, auto, obiady i jeszcze zostało. Acha- na dwie osoby. Facet na jedną.

Kolory, kolory i zapach. Mój nos jest bardzo wrażliwy. Każde miejsce mi pachnie. Fuerta pachnie solą morską, świeżością oceanu i rozgrzaną ziemią.

Ja. Mieliśmy chęć pojechać na plażę nudystów, ale okazało się, że nie ma potrzeby. Wyspa jest goła. Wszędzie możemy spotkać nagich opalaczy. Nikomu to nie przeszkadza. Sama opalałam się toples. Oczywiście do zdjęć zakładałam górę bikini, no bo jak 😉 Polska nie Kanary, zaraz byłby lincz. A przecież wszyscy rodzimy się nadzy! To sama natura! Chyba kiedyś o tym napisze specjalny post. Wracając do nagusów- uwierzcie, że ciężko mi było znaleźć foty, gdzie nie majtałby się jakiś siurdak, albo cipka 😀 Na jednej z fotek i tak się golas trafił, kto znajdzie? Nie powiem gdzie 😉

O takie zatoczki pokochałam. Kameralnie i pięknie.

I hopla! Wydmy są niesamowite! 10 kilometrów pustyni. Można nawet pojeździć na wielbłądzie. Na pustyni zaobserwowaliśmy tez jakąś hmmm…sektę? Nie wiem co to było- banda ludzi chodząca w kółko, mamrolili coś pod nosem i wznosili ręce ku niebu. Przegrzało? Możliwe. Klimat sprzyja. Temperatura na wyspie nie spada poniżej 17 stopni. Kilka deszczowych dni w roku i znowu grzeje. Właściwie można tam jeździć cały rok, bo i w styczniu trafia się 25 stopni. A te 25 stopni to nie są nasze stopnie, słońce jest mocniejsze. Latem temperatura nie bywa mordercza, a to za sprawą silnych wiatrów w okresie letnim. Wrzesień jest chyba najlepszym miesiącem- wiatr nie przeszkadza, ocean nagrzany, słońce daje czadu, ale nie pali…no może troszeczkę 😉

I trochę czarnego piasku z Ajuy. Na Fuercie jest kilka czarnych plaż, troszkę kamyczkowych, ale takich co stóp nie ranią. A i tak większość to biały rajski piaseczek.

Pierwsza koza.

Druga koza.

No to hop. Jedziemy? Czekamy na ostatnią część?

Przypominam o trwających konkursach- KLIK i KLIK.

Adios!